A osteocondrose da columna vertebral torácica é unha enfermidade común, manifestada por unha variedade de síntomas, afecta ás actividades profesionais. Os signos clínicos da enfermidade están asociados con cambios dexenerativos nas vértebras torácicas, discos intervertebrais e ligamentos. A enfermidade adoita combinarse con condrose cervical, sen tratamento reduce a calidade de vida.
Causas da osteocondrose torácica

As razóns están asociadas con trastornos metabólicos, enfermidades vasculares, endócrinas, patoloxía conxénita. As violacións afectan negativamente á nutrición dos discos intervertebrais, perturban a súa estrutura e o seu funcionamento normal. A violación resultante nos discos leva ao crecemento do tecido cartilaxinoso nas vértebras, cambios nos ligamentos, articulacións. A columna vertebral deixa de funcionar normalmente durante a flexión, a extensión e outros movementos, o que leva á compresión da medula espiñal, dos vasos sanguíneos e das terminacións nerviosas.
As seguintes condicións poden provocar a aparición de osteocondrose:
- Mala postura, curvatura lateral da columna vertebral;
- lesión nas costas;
- hipodinamia;
- Herdanza;
- Malos hábitos;
- Nervioso, tensión física, estrés;
- Sobrecarga das costas, columna vertebral cando se usan zapatos de tacón alto, durante o embarazo, pés planos;
- Traballo fisicamente duro.
A osteocondrose da columna cervicotorácica prodúcese debido á hipotermia, a exposición prolongada a unha posición forzada incómoda e a enfermidades infecciosas. Moitas veces a enfermidade rexístrase en áreas con mala ecoloxía, condicións climáticas adversas.

Os discos intervertebrais das vértebras torácicas están igualmente afectados por un estilo de vida sedentario e unha actividade física, o que aumenta a probabilidade de lesións. A capacidade de amortiguamento dos discos pérdese, non protexen as vértebras do contacto entre si. O resultado é o crecemento do tecido cartilaxinoso, distrofia de disco completa.
A exacerbación da enfermidade obsérvase en caso de incumprimento do réxime de traballo e descanso, arrefriados, tensión nerviosa. O tratamento preventivo dúas veces ao ano reduce a probabilidade de exacerbacións.
A osteocondrose común da columna vertebral torácica adoita disfrazarse doutras enfermidades. Para diagnosticar con precisión, paga a pena realizar exames adicionais.
Síntomas da osteocondrose torácica
A osteocondrose das vértebras torácicas disfrazase doutras enfermidades: angina de peito, gastrite, neuralxia, pancreatite. Como resultado dunha violación do traballo das vértebras torácicas, as terminacións nerviosas que conducen a estes órganos están fixadas, o que afecta a aparición de dor neles. Se a dor ocorre nestes órganos, paga a pena realizar un exame completo, un diagnóstico correctamente diagnosticado axudará a curar a enfermidade.

A osteocondrose maniféstase nos síntomas:
- Dor de costas severa - entre os omóplatos, na columna vertebral torácica;
- A exhalación, a inhalación vai acompañada de dor;
- Dores cardíacas: presión, dor, apertamento;
- adormecemento de partes do corpo;
- Dor ao agacharse, realizar traballos físicos.
A diferenza entre a dor na osteocondrose e a angina é que a dor nas enfermidades cardíacas é difusa, na osteocondrose é puntual. As imaxes da columna torácica, a ecografía dos órganos internos, o ECG axudarán a diferenciar as enfermidades no diagnóstico. Os signos de osteocondrose da columna vertebral torácica semellan enfermidades do páncreas, fígado e pulmóns. Se se produce dor neles, paga a pena obter unha consulta dun neurólogo que determinará a presenza ou ausencia de osteocondrose.
Tratamento da osteocondrose
A osteocondrose da columna vertebral torácica require terapia farmacolóxica complexa, cambios de estilo de vida e exercicios especiais. Na fase aguda da enfermidade, prescríbese descanso na cama durante varios días con restrición de movemento. Dos medicamentos, úsanse antiinflamatorios non esteroides. Os medicamentos teñen un efecto analxésico moderado. Para reducir a dor, utilízanse analxésicos inxectables en tabletas, ás veces móstranse bloqueos de novocaína.
É posible aliviar a tensión muscular, o entumecimiento e a dor co uso de pomadas antiinflamatorias medicinais. No período de recuperación, é importante un curso de masaxe realizado correctamente, relaxando os músculos, mellorando o abastecemento de sangue á medula espiñal, columna e órganos internos.
A ximnasia móstrase no período interictal: devolve a mobilidade ás vértebras, axuda a establecer o traballo dos ligamentos. O neurólogo recomendará un curso de sesións individuais, centrándose nos síntomas da enfermidade, a fase de destrución das vértebras, a idade e a presenza doutras enfermidades. É importante cando se realiza ximnasia non causar danos adicionais á columna vertebral.
Os exercicios realízanse diariamente baixo o control do benestar. Despois de eliminar os signos da enfermidade, é importante lembrar que pode volver. Polo tanto, unha dieta equilibrada, a ausencia de malos hábitos e unha actividade física moderada deberían converterse na norma da vida.